Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Πιέρια και βότανα


Πιέρια και βότανα



Τα Πιέρια όρη είναι ένα επίμηκες βουνό της Μακεδονίας αρκετά εκτεταμένο, που σχηματίζει μια μακρόστενη κορυφογραμμή με κατεύθυνση από Βορειοανατολικά προς τα νοτιοδυτικά. 
Τα Πιέρια όρη αποτελούν τη συνέχεια, προς τα βορειοδυτικά, του Ολύμπου και έχουν όρια στα ανατολικά την πεδιάδα της Κατερίνης, στα βόρεια και δυτικά φθάνουν ως τον ποταμό Αλιάκμονα και στα νότια συνδέονται μέσω τού Τίταρου μέ τον Ολυμπο στά στενά τής Πέτρας και τα χωρίζει το ρέμα Μαυρονέρι, (Τα δυο βουνά δε χωρίζονται από κάποιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικό σημείο με αποτέλεσμα πολλοί να θεωρούν το χαμηλότερο Τίταρο σαν ένα τμήμα των Πιερίων που είναι λίγο ψηλότερα και πιο εκτεταμένα.)

Στα βορειοανατολικά των Πιερίων υπάρχει Πλατύδρομο που χωρίζεται από τη χαράδρα του Μοσχοποτάμου και ένα διάσελο περίπου 800μ, από όπου περνά ο δρόμος από Ελατοχώρι προς Ριζώματα.

Τα Πιέρια αποτελούν το φυσικό σύνορο ανάμεσα στους νομούς Πιερίας, Κοζάνης και Πιερίας, Ημαθίας.

Η ψηλότερη κορυφή των Πιερίων είναι το Φλάμπουρο (=μυτερή πολεμική σημαία) με υψόμετρο 2194 μ.

Ακολουθούν η Τούρλα (=στρογγυλό ύψωμα) με υψόμετρο 2104 μ, η Αβδέλλα με υψόμετρο 2050 μ, ο Αρβανίτης με υψόμετρο 2023 μ, το Λαπούσι με υψόμετρο 2009 μ, η Πλάκα με υψόμετρο1938 μ, το Κτένι με υψόμετρο 1791 μ, οι Πέντε Πύργοι με υψόμετρο 1710 μ., η Κρύα Βρύση με υψόμετρο1611 μ., η γραμμένη Οξιά με υψόμετρο1584 μ.

Τα Πιέρια όρη είναι ίσως από τα πιο προσιτά της πατρίδας μας. Η πρόσβαση  γίνεται από όλες τις πλευρές τους και μπορείς πάνω στις πλαγιές και στις κορυφές του να αναπτύξεις πάσης φύσεως δραστηριότητες. Για αυτό το λόγο έχει αυξηθεί ο αριθμός επισκεψης των ορειβατών, αλλά και απλών επισκεπτών.




ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Σημαντική θέση στη μυθολογία κατέχουν τα Πιέρια, γιατί εδώ κατοίκησαν οι Πιέριοι, Θρακικής καταγωγής, που εκδιώχθηκαν τον 8ο περίπου αιώνα π.χ από τους κατοίκους της βόρειας Ημαθίας.

Πρώτοι οι Πιέριοι καθιέρωσαν τη λατρεία των θεών και θεωρούταν λαός που πρώτος μετέδωσε και προήγαγε τον ελληνικό πολιτισμό.


Στα Πιέρια έζησαν οι εννέα θνητές κόρες περνώντας το όνομα Πιερίδες Μούσες του Βασιλιά Πιέρου και της Ευδίπης, που οι θεοί αδίκησαν σε αγώνισμα τραγουδιού στον Ελικώνα. Από οίκτο αργότερα οι θεοί τις μεταμόρφωσαν σε πουλιά μη αντέχοντας την θλίψη τους.

Στα Πιέρια σύμφωνα με την παράδοση έζησε ο Ορφέας μεγάλος ποιητής και μουσικός της μυθολογίας.






ΒΛΑΣΤΗΣΗ-ΧΛΩΡΙΔΑ

Τα Πιέρια είναι από τα πιο δασωμένα βουνά φυλλοβόλων και κωνοφόρων τής πατρίδας μας. Μόνο η κορυφή Φλάμπουρο καί ορισμένα άλλα σημεία τής ανώτερης ζώνης είναι γυμνά από δέντρα καί χρησιμοποιούνται σαν Βοσκολίβαδα.

Τα κυριότερα είδη που σχηματίζουν τα δάση είναι, Μαύρη Πεύκη, Δασική Πεύκη ή λιάχα (τα Πιέρια είναι το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης τής Δασικής Πεύκης στη Βαλκανική Χερσόνησο) το μακεδονικό έλατο η Οξιά η Δρυς, ο φράξος, το Πουρνάρι, η Λεύκη. Υπάρχουν ακόμα Καστανιές, Γαύροι, Οστρυές, Σφεντάμια, Βελανιδιές, Φλαμουριές.
Συνολικά έχουν καταμετρηθεί από τους επιστήμονες πάνω από 1700 είδη φυτών τα οποία αντιπροσωπεύουν το 25% της ελληνικής χλωρίδας.



































Παλιό και Νέο Ελατοχώρι


Παλιό και Νέο Ελατοχώρι
Η μελωδία της φύσης
Η μυθική γη των Πιερίων, ένας τόπος υψηλής αισθητικής και ιδιαίτερης ιστορικής αξίας, αποτελεί μια ιδανική απόδραση στη φύση όλο το χρόνο. Οι καταπράσινες πλαγιές, τα ορειβατικά μονοπάτια, οι παραδοσιακοί οικισμοί με τα καλόγουστα, όλων των ανέσεων, πετρόχτιστα οικήματα που ξεπροβάλουν στις πλαγιές, τα μνημεία, το Χιονοδρομικό κέντρο Ελατοχωρίου που δεσπόζει στην περιοχή συνθέτουν ένα μοναδικό πανόραμα. 

      Το Ελατοχώρι είναι μια εξαιρετική ταξιδιωτική πρόταση κάθε εποχή του χρόνου. Βρίσκεται στα 850 υψόμετρο στον ορεινό όγκο των Πιερίων αγναντεύει τον Όλυμπο και τα καταγάλανα παράλια του Θερμαϊκού και της Χαλκιδικής.

     Ένας ευλογημένος τόπος όπου μπορεί κανείς να χαίρεται τη θάλασσα και το βουνό, να συναντά τον πολιτισμό, να ταξιδεύει στο βουνό των Θεών τον Όλυμπο, να περπατά στα Πιέρια όρη έχοντας την αίσθηση ότι ακούει το γέλιο των Μουσών και τους ήχους της άρπας του Απόλλωνα.
Το Παλιό Ελατοχώρι είναι μια συμφωνία ομορφιάς μέσα στο δάσος. Τα πέτρινα σπίτια και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (1750) αναδίδουν το άρωμα του παραδοσιακού οικισμού. Ξυπνάς το πρωί και απολαμβάνεις τη μελωδία της φύσης, μαθαίνεις τη γλώσσα της.

Ο θόρυβος που ακούς όταν κατεβαίνει μια ριπή αγέρα είναι τα καρύδια που πέφτουν στο πλακόστρωτο της κεντρικής πλατείας. Πιο πέρα ακούγεται ο μαγικός αυλός του νερού που ελευθερώνεται από τις τρεις βρύσες και ακόμη πιο μακριά το ρέμα που ταξιδεύει κάτω από τα σκιερά πλατάνια. Καθώς περπατάς στο μονοπάτι που τραβά για να το συναντήσει, ακούς πάλι ήχους.
Αυτή τη φορά είναι τα μήλα που πέφτουν από τα δένδρα, στολισμένα δροσοσταλίδες.
Το Νέο Ελατοχώρι διεγείρει κυρίως την αίσθηση της όρασης. Ο ορίζοντας είναι ελεύθερος, ως τις ακτές της Πιερίας και τη θάλασσα, αλλά και προς τα ψηλώματα του Ολύμπου. Το πρωί η ομίχλη δημιουργεί απίθανα παιχνίδια.

Ωστόσο το χωριό έχει τη δική του μελωδία, την οποία ακούς όταν περπατάς πάνω στα κίτρινα φύλλα, τα οποία στρώνουν τους δασικούς δρόμους γύρω του και δημιουργούν πραγματικά απίθανα χειμωνιάτικα μονοπάτια για απολαυστική πεζοπορία.


Το Ελατοχώρι αποτελείται από δύο οικισμούς. Τον παραδοσιακό οικισμό, Παλιό Ελατοχώρι και τον σημερινό οικισμό. Ο παραδοσιακός οικισμός καταστράφηκε όταν όλο το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς στις 27 Ιανουαρίου του 1944. Δίπλα από τον παραδοσιακό οικισμό βρίσκεται ο σημερινός οικισμός του Ελατοχωρίου σε υψόμετρο 850 μέτρων. Ο νέος και πολύ περισσότερο ο παλιός οικισμός έχει εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα ορεινά θέρετρα της Πιερίας, με μόνιμους παραθεριστές και ημερήσιους επισκέπτες όλο το χρόνο.

Ένα θέαμα που προσφέρει απλόχερα η φύση είναι ο Καταρράχτης Kρεμαστό που βρίσκεται σε υψόμετρο 1000μ. και έμπειροι ορειβάτες μπορούν να πραγματοποιούν αναρριχήσεις. Το ορατό τμήμα της ροής του είναι 30μ. και άλλο τόσο το αθέατο. Χαρακτηριστικό του είναι ότι σε κάποιο σημείο το νερό του καταρράκτη χάνεται μέσα στη γη και βγαίνει στην επιφάνεια μετά από κάποια απόσταση.

Κοντά στο Ελατοχώρι βρίσκεται το Αγιονέρι, ένα βραχώδες μέρος από όπου αναβλύζει νερό. Σύμφωνα με την παράδοση εκεί κήρυττε ο Άγιος Αντώνιος. Υπάρχουν διάφορες εικασίες για την ονομασία της περιοχής, σύμφωνα με μία από αυτές ο Άγιος Αντώνιος κουβάλησε στους ώμους του ένα βαριά άρρωστο παιδάκι με κατεύθυνση προς την συγκεκριμένη περιοχή. Αφού έριξε νερό σε όλο του το σώμα το μετέφερε και πάλι στους ώμους του, κατά την επιστροφή του στη Ρητίνη το παιδί γιατρεύτηκε και η τοποθεσία με το θαυματουργό νερό έλαβε την ονομασία Αγιονέρι.

Αξίζουν επίσης τα ορειβατικά καταφύγια της Σαρακατσάνας σε υψόμετρο 1850 μ., της Μηλιάς σε υψόμετρο 1150 μ. και το Φλάμπουρο σε υψόμετρο 1900 μ.

Η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Ελατoχωρίου δίνει στον ορεινό οικισμό ζωντάνια και προοπτική.Το συναντάμε στη βορειοανατολική πλευρά των Πιερίων Ορέων, στη θέση "Παπά Χωράφι".βρίσκεται σε μια προνομιακή τοποθεσία με καταπληκτική θέα προς τον Όλυμπο και τον Αλιάκμονα. Υπάρχουν 10 πίστες με κυμαινόμενη υψομετρική διαφορά και με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας ώστε να ικανοποιούνται τόσο οι έμπειροι και απαιτητικοί σκιέρ, όσο και οι αρχάριοι που πρωτοδοκιμάζουν τις δυνατότητές τους στο δημοφιλέστερο χειμερινό σπορ. Επίσης, λειτουργεί μια πίστα για snowboard και μια για έλκηθρα.


Λόγω της καλής ποιότητας γης τα αγροτικά προιόντα που μπορούμε να βρούμε είναι τσάι, άγρια μέντα, καπνός, φράουλες, κάστανα και καρύδια, παραγόμενα κυρίως στις περιοχές του Ολύμπου και των Πιερίων Ορέων. Τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται τρούφα και μανιτάρι που μεγαλώνει κάτω από το έδαφος, ωστόσο ο ακριβής τόπος παραγωγής του παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, λόγω της μεγάλης αξίας του. Εξίσου αντιπροσωπευτικό προιόν της περιοχής είναι και το τσίπουρο.